Wyspa Południowa Nowej Zelandii: od Christchurch do Queenstown

Napisano „Wyspa Południowa Nowej Zelandii: od Christchurch do Queenstown”. af Jakub Linaa Jensen

Od wielu lat marzyłem o przyjeździe na Wyspę Południową w Nowej Zelandii. Wielu określało ogólnie Nową Zelandię jako najlepszy kraj podróżniczy na świecie, a połączenie europejskiej cywilizacji i obcej przyrody wydawało się kuszące. Zimą 2017-18 zakończyłem wyjazd. Zmieniło się w dwa i pół tygodnia na Wyspie Północnej i trzy tygodnie na Wyspie Południowej. To pierwsza część historii wyprawy na Wyspę Południową.

Wycieczka prowadzi z Christchurch do Queenstown. Przeczytaj także o pierwszej części podróży W najlepszym kraju do podróży na świecie, Nowej Zelandii: piękna Wyspa Północna.

Oto dobra oferta na lot do Wellington - kliknij „zobacz ofertę”, aby uzyskać ostateczną cenę

Christchurch, stolica Wyspy Południowej

Christchurch jest stolicą South Island i jest znane z filmu Heavenly Creatures wyreżyserowanego przez młodego Petera Jacksona i Kate Winslet w roli jednej z dwóch uczennic, które mordują swoją matkę. Film jest oparty na prawdziwym wydarzeniu z lat 50. Zarówno Christchurch Girls High School, jak i Canterbury University, gdzie pracuje ojciec profesora Kate Winslet, przeniosły się od tego czasu.

I wiele więcej zmieniło się w dawnym, bardzo wiktoriańskim Christchurch. Centrum miasta zostało prawie doszczętnie zniszczone przez trzęsienie ziemi w 2011 r., A wiele z nich nie zostało odbudowanych, a co pozostaje puste, a nawet gotowe do rozbiórki.

Oto dobra oferta na lot do Auckland dalej na północ - naciśnij „wybierz”, aby uzyskać ostateczną cenę

24 sekundy, które zmieniły miasto

To były okropne 24 sekundy w 2011 roku, kiedy miasto straciło duszę. Okoliczne przedmieścia są dość normalne, z wyjątkiem osad wzdłuż piaszczystych brzegów rzek, które runęły jak domek z kart.

Ale klasycznego Christchurch już nie ma, dusza miasta jest pogrążona w prochu, a mieszkańcy wciąż zmagają się z traumą. Katedra jest ruiną jako symbol tego, co było, i powolności w określaniu, co z nią zrobić. Zniknęła zupełnie dzwonnica, a od tyłu otwarta nawa, usztywniona żelaznymi dźwigarami. Starali się ukryć tragedię za pomocą otaczających ją dzieł sztuki.

Mieszkam z miłą panią Denise w domu zbudowanym po trzęsieniu ziemi, w którym wynająłem małą ładną kawalerkę. Jest słodka i zrobi wszystko dla swoich gości. Kolacja jest w innym dobrym browarze, Cassels & Sons, gdzie dostaję cztery całkiem niezłe piwa i atmosfera jest dobra.

Oto przepyszny hotel w Christchurch - kliknij „zobacz ofertę”, aby uzyskać ostateczną cenę

Pierwsza noc w podróży

Następnego ranka dużo rozmawiam z Denise, która opowiada mi o trzęsieniu ziemi i czasie po nim. To wzdłuż brzegów rzeki ziemia jest luźna, a domy w większości zapadły się w żwir. Oprócz centrum miasta najbardziej ucierpiały wschodnie przedmieścia. Całe dzielnice zniknęły w trzęsieniach i nadal nie zostały odbudowane.

W środku ranka jadę na Uniwersytet Canterbury, gdzie spotkam Donalda, dobrego kolegę i jego duńskiego doktoranta Jakoba. Będzie to długa i przyjemna profesjonalna rozmowa w nowszym betonowym budynku im. Karla Poppera. Tutaj na dole wciąż składa się hołd oświeceniu.

Następnie idę na spacer po pięknym miejskim ogrodzie botanicznym i przepakowuję samochód przed wyjazdem z miasta w kierunku Półwyspu Banks. To długi spacer przez piaszczyste łachy i wyjście na półwysep, gdzie jadę przepiękną Summit Drive na skraju starożytnego wulkanu ze wspaniałymi widokami na obie strony Wyspy Południowej. Noc spędzam na ładnym kempingu nad wodą tuż obok dziewiczej zatoki. To pierwsza noc w samochodzie i dobrze śpię.

Oto dobra oferta wynajmu samochodu w Wellington - kliknij „zobacz ofertę”, aby uzyskać ostateczną cenę

W drodze na Wyspie Południowej

W drodze dalej prowadzi wzdłuż Summit Drive na skraju jednego ze starych kraterów. Akaroa nad wodą okazuje się być przytulnym miastem z ładnym nabrzeżem z małymi uroczymi sklepami i restauracjami. W Akaroa Fish and Chips dostaję niezłą porcję zielonych małży, a następnie jadę dalej w kierunku stałego lądu.

To znowu kręta droga, na której Little River jest jedynym „miastem”. W głąb lądu skręcam w dół do autostrady nr 1, a potem kieruję się na południe, do Timaru, które ma ładne, małe gruzińskie centrum z fasadami.

Zobacz tę fajną ofertę podróży: udaj się do Nowej Zelandii i poznaj naturę

Co więcej, biegnie w kierunku Oumaru, które ma stary port z budynkami przemysłowymi, które równie dobrze mogły znajdować się w londyńskich dokach za czasów Dickensa. Tutaj jest w porządku, a wystawianie wielu starych maszyn jest cnotą. Znajdują się tu znakomite sklepy z antykami i duże „centrum handlowe” ze sztuką i whisky. Piję deskę degustacyjną w browarze Scott's Brewery i dostaję fantastyczną pizzę z kurczakiem, chorizo, bekonem i mozzarellą.

Niesamowita przyroda Wyspy Południowej w Dunedin

Następnego dnia biegnie w kierunku Dunedin letnią nadmorską drogą blisko wody i zielonymi zboczami przypominającymi Vesterhavet.

Pierwszy przystanek to słynne okrągłe kamienie na plaży w Moriake. Nikt nie wie, dlaczego są okrągłe, ale stoją tam jak coś z innej planety. Są tu znacznie dłużej niż ktokolwiek z nas; czas kamieni różni się od czasu ludzi. Ale wydają się miękkie, zachęcające, masz ochotę ich dotknąć. Niektóre mają kształt tarcz żółwia, inne są po prostu całkowicie okrągłe.

W pobliskiej latarni morskiej jest bogate życie fok, mew, a także kilku pingwinów. To piękne miejsce, w którym mógłbym zostać dłużej. Ale idę dalej w kierunku Dunedin.

Samo miasto trochę rozczarowuje. Właścicielem słynnego browaru Emerson's Brewing jest brat Helen, którego poznałem podczas podróży po południowej Afryce. Richarda nie ma nawet w domu, ale jego browar jest duży, z doskonałą restauracją i doskonałym piwem. To tutaj rozpoczęła się piwna rewolucja w Nowej Zelandii i od tego czasu nikt nie ogląda się za siebie.

Poza miastem trafia na półwysep Otago. Jest to piękny, kręty spacer wzdłuż wody z wieloma dobrymi okazjami do robienia zdjęć pięknej zatoki na Wyspie Południowej.

Unikalne ptaki morskie na Morzu Południowym

Ale największą atrakcją są albatrosy, potężne ptaki morskie, które żyją na cyplu na drugim końcu półwyspu.

Albatros wodny ma rozpiętość skrzydeł do 3,3 metra, ale tutaj to albatros królewski może mieć „zaledwie” rozpiętość skrzydeł 3 metrów. Mogą żyć do 65 lat i ważyć 7 kilogramów. Wychodzą na brzeg tylko w celu kopulacji i zwykle składają tylko jedno jajo, więc czasami konieczne jest utrzymanie populacji przy życiu. Mogą przeżyć całe życie havet.

Przewodnik Tom pokazuje, jak mogą latać dookoła Antarktydy w poszukiwaniu jedzenia. Jajko waży 450 gramów i dobrze leży w dłoni. Wysiadują przez 11 tygodni, dłużej niż jakikolwiek inny ptak, a samce i samice na zmianę wysiadują i pobierają pożywienie.

Po tej ciekawej informacji, czas zobaczyć je z ukrycia w terenie. Myślę, że przeszliśmy długą drogę, kiedy daliśmy 50 dolarów, ale nadal jest przeżyciem zobaczyć duże ptaki na gnieździe, podczas gdy wcześniej widziało się je tylko havet.

W harmonii ze światem

Potem wychodzę na spacer wzdłuż skał, gdzie żyją ptaki morskie, w tym mewy czerwonodzioby, o których mówi się, że są zagrożone. Nie widać tego tutaj, gdzie afiszują się ze swoimi chowańcami między samochodami. Cudownie jest widzieć Stille'ahavet obijam się o skały i czuję harmonię ze światem.

Południowe wybrzeże Wyspy Południowej: Kaka Point, Caitlin's Coast i Nuggets Point

Następnego dnia rusza na poważnie w kierunku południowego wybrzeża. Pierwszy przystanek to Kaka Point, małe miasteczko surfingowe z 200 duszami i niewiele więcej. Ponadto prowadzi w kierunku Nuggets Point wzdłuż pięknej nadmorskiej drogi z żółtymi kwiatami polnymi i plażowymi.

Przy latarni morskiej jest spora odległość na spacer piękną krętą drogą wzdłuż wody. Oto widoki stromych klifów i klifów ptasich, a jest ciepło i latem, z różnymi rodzajami roślin, które opanowały strome zbocza.

Ptaki morskie gnieżdżą się na skałach, a foki pływają w wodzie. Matka z dwoma młodymi leży w płytkiej wodzie, ciesząc się porannym słońcem. Bzyczą muchy i ptaki nurkują w kierunku havet w poszukiwaniu jedzenia. Istnieją małe poetyckie znaki opisujące dziką przyrodę i krajobraz: wybrzeże Caitlin, miejsce powietrza i snów. Nuggets Point, gdzie havet spotyka skałę, gdzie wiatr spotyka się z przypływem. Piękny.

A potem jest latarnia morska, która została zbudowana w 1870 roku i była wynikiem kilku wraków statków na tych skalistych wodach. W latarniach morskich jest coś, co zawsze fascynowało. Od latarni morskiej Lyngvig po te latarnie, są one symbolem kierunku pośrodku niczego, światła w ciemności. Widziałem latarnie morskie na całym świecie i chciałbym zobaczyć znacznie więcej.

Zobacz nasze świetne oferty sprzętu turystycznego w naszym sklepie internetowym tutaj

Slope Point: najbardziej wysunięty na południe punkt Wyspy Południowej

Dalej wzdłuż południowego wybrzeża biegnie w kierunku Waipape i Slope Point, geograficznie najbardziej wysuniętego na południe punktu kontynentalnej części Nowej Zelandii. Nic się z tym nie dzieje. Droga prowadzi przez pola, ale w końcu widzę mały stojący bębenek i żółty znak, który oznajmia oczywistość. Chociaż w Nowej Zelandii jesteśmy daleko na południu, jesteśmy tylko w połowie drogi między równikiem a biegunem południowym. Niesamowite jest myślenie.

Slope Point to najbardziej wysunięty na południe punkt kontynentalnej części Nowej Zelandii, geograficznie, ale symbolicznie, znajduje się w Bluff. Dlatego mówi się również o Nowej Zelandii - od Bluff do Reinga (ta ostatnia jest najbardziej wysuniętym na północ punktem).

Zaczynam od obejrzenia Muzeum Morskiego, które jest skromne i nic specjalnego. Stare rzeczy i skrzynie ze statków, pocisków, mundurów kapitana i łodzi z ostrygami. Jedyne, co jest trochę interesujące, to mała wystawa o wielorybnictwie, a następnie wypchane modele czterech gatunków pingwinów znalezionych w Nowej Zelandii.

Kwadrans później znowu jestem poza domem. Następnie prowadzi przez miasto do symbolicznego najbardziej wysuniętego na południe punktu i widzę słynny znak wskazujący odległość do wielu miejsc.

Zobacz świetne oferty turystyczne do Oceanii tutaj

Ostatni przystanek na południowym wybrzeżu Wyspy Południowej

Po powrocie do Invercargill zatankowałem paliwo, a następnie jadę w stronę Riverton, gdzie jem coś z widokiem na mały port. Zatrzymuję się przy Gemstone Beach i McCrassken Point. To ostatnie miejsca na południowej wyspie, a teraz możesz zobaczyć góry wychodzące do wody i rozciągające się na północ, jak okiem sięgnąć.

Przeczytaj wszystko, co musisz wiedzieć o podróży do Nowej Zelandii tutaj

Wjeżdżam teraz do Fiordlandu. Góry wznoszą się wysoko i jest to miły spacer w wieczornym słońcu. Wjeżdżam na zatęchły kemping ze szwajcarskimi domkami i małymi chatkami i zakwaterowuje mnie rozmowna starsza pani w okularach z lat 50. i protezy, która w ogóle nie pasuje i która utrudnia jej łagodny przepływ wypowiedzi na wszystko, od pogody po amerykańską politykę . Przeprowadziła się tutaj 52 lata temu z USA, których nienawidzi, ale uważa też, że Nowa Zelandia schodzi z kursu.

Zgadzamy się w większości rzeczy. W kuchni gotuję prawdziwe jedzenie i planuję kolejne dni. Śpię otoczony drzewami.

Historia Doubtful Sound

Następnego ranka będzie padać, ale Wątpliwy Dźwięk jest koniecznością na Wyspie Południowej. Wypływamy przez jezioro Manapouri i są tam tylko sporadyczne widoki na góry, ale wciąż czuje się, że jest to piękne jezioro.

Po godzinie płynięcia między okolicznymi szczytami docieramy do West Arm Power Station - gigantycznej elektrowni wodnej, która może zaopatrzyć całą Wyspę Południową w 180 MW energii, ale która obsługuje głównie fabrykę aluminium w Bluff. Został zbudowany w latach sześćdziesiątych XX wieku, a ponieważ z Bluff było trudno transportować rzeczy, popłynęli przez Doubtful Sound i stamtąd zbudowali drogę przez przełęcz Wilmot do elektrowni.

To najdroższa droga w Nowej Zelandii, kosztuje 2 dolary za centymetr, ale jest tego warta, ponieważ udostępnia nam dziś Wątpliwy Dźwięk. Przy budowie zakładu pracowało 800 mężczyzn. Mieszkało tu wielu ludzi i były tam urzędy pocztowe, policja i sklepy, a 400 żonatych mężczyzn codziennie pływało tam iz powrotem po jeziorze.

Jedziemy stąd przez przełęcz Wilmot. Przekraczamy wiele rzek, a podróż trwa godzinę, zanim wypłyniemy na początek Doubtful Sound. Jest tak nazwany, ponieważ kapitan Cook postanowił nie pływać tutaj, ponieważ było wątpliwe, czy było wystarczająco dużo wiatru, aby go ponownie wyprowadzić. Później dopłynęli Hiszpanie, którzy jako pierwsi odkryli to miejsce.

Sprawdź tę fajną ofertę podróżniczą: wybierz się w rejs po Oceanii

Tutaj dzikie klify są kształtowane przez lodowce, a dwie trzecie z nich znajduje się pod wodą, więc tutaj jest naprawdę głęboko. Ze względu na głębokość i specjalną mieszankę soli jest tu mnóstwo ryb i dzikich zwierząt, które zwykle można zobaczyć tylko na głębinach oceanicznych.

Dlatego są tu zarówno delfiny, pingwiny, korale, jak i mnóstwo ryb, aw drodze powrotnej znowu widzimy wielkiego wieloryba - prawdopodobnie płetwal błękitny - wiejącego. Mgła ustępuje trochę w międzyczasie i widzimy piękne szczyty, a także wiele wodospadów spadających kaskadowo w ciągu dnia.

Milford Sound, słynny fiord na Wyspie Południowej

Następnego dnia to najsłynniejszy z fiordów na południowej wyspie, Milford Sound. Leżałem w nocy, z niepokojem nasłuchując deszczu bębniącego o dach samochodu. Kiedy spoglądam na ósmą rano, jest czyste, błękitne niebo, a na molo wyraźnie widać szczyt Mitre Peak w porannym słońcu. Dobrze rysuje.

Wychodzimy i od razu mamy wodospad po naszej prawej stronie, dobrze wypełniony po wczorajszym deszczu, chociaż kapitan uważa, że ​​wczoraj było ładniej, kiedy padało. JEST to piękny fiord, stworzony przez gigantyczny lodowiec, który w ostatniej epoce lodowcowej wspinał się na najwyższe szczyty tj. 1600 metrów nad obecnym poziomem morza.

Mitre Peak jest otoczony dwoma mniejszymi szczytami i między nimi znajduje się piękna dolina w kształcie litery U. Mówi się, że jest to najwyższa góra świata, która wpada bezpośrednio do wody. Wzdłuż klifów leżą foki i opalają się, a my widzimy kilka pięknych wodospadów, które rozświetlają tęcze w porannym słońcu.

Dale Point to wąskie przejście, które sprawia, że ​​fiord jest niewidoczny z wody i powód, dla którego kapitan Cook go przegapił. Zawracamy, gdy jesteśmy całkowicie na Morzu Tasmana. W drodze powrotnej widzimy dużo więcej fok i płyniemy pod wodospadem Stirling Falls, co sprawia, że ​​jesteśmy dość mokrzy.

Uzyskaj kontrolę nad swoim ubezpieczeniem podróżnym tutaj

Wspaniałe krajobrazy i ptaki Milford Road

Daleko na lądzie czeka jeszcze przyjemniejsza przejażdżka, Milford Road, która prawdopodobnie aspiruje do najpiękniejszej przejażdżki, jaką kiedykolwiek przejechałem, w tym słynnej Million Dollar Highway w Kolorado.

Rozpoczyna się niemal natychmiast od dzikich widoków i kaskadowych wodospadów. Po drugiej stronie tunelu Homera - co samo w sobie jest wyczynem inżynieryjnym - wokół samochodów gromadzi się wiele słynnych i rzadkich ptaków Kea, próbujących ugryźć przewód prowadzący do moich ogniw słonecznych.

Dostaję wiele pięknych zdjęć rzadkich ptaków, które są również znane jako papugi górskie ze względu na ich zielony zad. Trwa dalej ze stromymi zboczami górskimi i wodospadami spływającymi kaskadami po falujących strumieniach przecinających kilka płaskich łąk.

Miłej podróży na Wyspę Południową i Nową Zelandię!

Przeczytaj więcej o podróżowaniu po Nowej Zelandii tutaj