Etiopia - surowa dla niesłodzonych

Etiopia to starożytny kraj kulturowy, który bardzo źle żyje według wyobrażeń wielu Duńczyków o tym kraju, który wiecznie głoduje. Dlatego często dużym zaskoczeniem jest to, że w Etiopii można doświadczyć starożytnych rytuałów kawowych i tradycji kulinarnych. Dołącz do Ane Hess-Nielsen podczas krwawej wycieczki kulinarnej do jednego z pierwszych chrześcijańskich krajów na świecie.

W tętniącej życiem stolicy Etiopii, Addis Abebie, odwiedzam jeden z wielu sklepów mięsnych w mieście. „Uwielbiamy surowe mięso. Jesteśmy Etiopczykami ”- mówi jeden z młodych rzeźników w Sami Kitfo - rzeźni znajdującej się przy Bole Road, jednej z najbardziej ruchliwych głównych ulic miasta. „Ja sam codziennie jem surowe mięso” - kontynuuje rzeźnik, zręcznie krojąc świeże mięso na kawałki dla oczekujących klientów.

Do dań z surowego mięsa zwykle podaje się injera, etiopski naleśnik z teffmel, który jest gatunkiem trawy, który stanowi ważną część posiłku w kraju. Jesz rękami, maczasz mięso w mocnych przyprawach i zawijasz w injera. Niektórzy jedzą flatbread kocho, który wywodzi się z tradycji etnicznej Gurage. Etiopczycy zwykle zanurzają każdy kawałek mięsa w awaze - rodzaj pasty chili lub przyprawie mitmita - sproszkowanego mocnego chili zmieszanego z przyprawami. Pijesz piwo lub napoje gazowane. Często Fanta lub cola zmieszana z wodą mineralną. Niektóre spłucz szklanką araki, która jest silnym lokalnym trunkiem. Prawdopodobnie zabija wszystko w drodze w dół i mówi się, że jest dobry na zły żołądek.

Wojna i mity

Legenda głosi, że upodobanie Etiopczyków do surowego mięsa sięga XVI wieku. Mięso było pierwotnie wynalazkiem wojennym związanym z wojnami Gurage'a. Gurage to grupa etniczna, która obecnie stanowi 16% całej populacji Etiopii i która mieszka głównie w środku kraju, nieco ponad 5,5 km od stolicy. Są znani z tego, że są ciężko pracującymi ludźmi, a także ze swoich tradycji kulinarnych i tańca.

Etiopski mit jest taki, że kiedy żołnierze Gurage gotowali i gotowali mięso, unosił się dym z ich ognia, a wróg mógł widzieć i wąchać jedzenie. W ten sposób zostali zdemaskowani i napadnięci. Dlatego żołnierze Gurage musieli opracować metody, które umożliwią im przygotowywanie posiłków bez zwracania uwagi na palenie ognisk.

Obecnie większość z ponad 80 różnych grup etnicznych Etiopii je surowe mięso. Jedną z najpopularniejszych potraw mięsnych jest kitfo, czyli mielone surowe mięso zmieszane z etiopskimi przyprawami, podawane ze świeżym kruszonym serem lub gomen - gorzkie warzywo. Inną wersją niż kitfo jest tere siga, co oznacza po prostu „surowe mięso” lub „gored gored”, jak często się je nazywa. Mięso prawie nie wymaga przygotowania, ale składa się z długich pasków, a rzeźnik używa noża do krojenia mięsa kawałek po kawałku. Czynność ta nazywa się q'wirt, a słowo pochodzi od amharskiego słowa q'warata, które oznacza „ciąć”. Etiopczycy wolą jeść surowe mięso na obiad w środku dnia lub w weekendy i święta.

W Etiopii zawsze można znaleźć tere sega na weselach i innych tradycyjnych ceremoniach.

Po poście

Dla etiopskiej klasy średniej i wyższej popularnym zajęciem towarzyskim jest wychodzenie w weekendy i delektowanie się tere siga w jednej z wielu rzeźni w mieście. Surowe mięso lepiej podaje się w rzeźniach niż w restauracjach. Panuje luźna atmosfera, aw kilku najpopularniejszych rzeźniach w Addis Abebie znalezienie stolika na weekend może być trudne.

W rzeźniach zazwyczaj znajdują się obszary zewnętrzne, gdzie ludzie siedzą przy plastikowych stołach i jedzą i piją przez cały dzień. W niektórych rodzinach surowe mięso jest zarezerwowane tylko dla dorosłych. Dzieci i młodzież muszą mieć określony wiek, zanim rodzice pozwolą im spróbować. W niektórych miejscach jedzenie mięsa jest bardziej męską czynnością - mężczyźni spotykają się, jedzą i piją razem mocny alkohol.

W czasie świąt mięso i surowe mięso odgrywają ważną rolę w Etiopii, która jest uważana za jedną z największych populacji zwierząt gospodarskich w Afryce. Po świętach rzeźników obfituje w mięso, podczas gdy w okresie Wielkiego Postu aż do świąt jest ono zazwyczaj puste i zamknięte. Najbardziej ruchliwe święta przypadają na prawosławne Boże Narodzenie, które przypada 7 stycznia (według kalendarza koptyjskiego) oraz prawosławną Wielkanoc.

W ortodoksyjnym chrześcijaństwie jest ponad 200 dni postu w roku, a post oznacza brak jedzenia do połowy dnia oraz żadnego mięsa i produktów mlecznych. Dlatego Etiopia jest również bogata w dania wegetariańskie. Ale w czasie świąt chrześcijańskich czujesz entuzjazm dla jagnięciny, kurczaka, wołowiny i nie tylko surowego mięsa.

Pomimo zagrożeń dla zdrowia wynikających ze spożywania dużych ilości surowego mięsa, Etiopczycy są lojalni wobec swoich potraw mięsnych. To naprawdę kulinarny romans o historycznych i kulturowych korzeniach w zapomnianym kraju podróżniczym.