Podróż do Laosu: Tutaj znajdziesz najpiękniejsze miasto Azji

Podróż do Laosu: Tutaj znajdziesz najpiękniejsze miasto Azji jest napisany przez Kamila Kornerup

Ma własne tempo

Laos jest sam w sobie. To sprawia, że ​​wycieczka do Laosu jest zupełnie wyjątkowa. Kraj ten różni się pod wieloma względami od pozostałych krajów Azja Południowo-Wschodnia. To tempo sprawiło, że początkowo pomyślałem, że coś zdecydowanie różni się od krajów sąsiednich.

W Laosie żyją bardziej w zwolnionym tempie. Nikt się nie spieszy. Wszystko jest tak, jak powinno być, a słowo „stres” raczej nie jest częścią języka laotańskiego.

Powolny styl życia ma wpływ na wiele dziedzin. Na przykład, gdy siedzisz i czekasz i czekasz trochę dłużej w restauracji, aby móc złożyć zamówienie, a następnie zapłacić. Jeśli nie uświadomisz sobie swojego istnienia, może to zająć bardzo dużo czasu i nic się nie wydarzy.

Musiałem się do tego przyzwyczaić po wyjściu Tajlandia og Kambodża. Kraje, w których najważniejsza jest obsługa. Kolejnym dobrym przykładem jest kultura pracy. Tajowie, a zwłaszcza Wietnamczycy, są znani z wysoce wydajnego rolnictwa. Ich niestrudzony trud na polach ryżowych przez cały rok pozwala im zbierać plony nawet trzykrotnie.

Z drugiej strony Laotańczycy zbierają ryż raz w roku. Mówi się tutaj, że Wietnamczycy sadzą, zbierają i sadzą natychmiast ponownie. Podczas gdy Laotańczycy sadzą, a potem siadają i słuchają, jak rośnie ryż…

Recykling to droga naprzód

Styl życia charakteryzuje się także skupieniem na tym, co istniejące. To w połączeniu ze spokojnym tempem tworzy wyjątkowych ludzi. Ludzie, którzy w zasadzie wstają i robią to samo, co dzień wcześniej. Wydaje się, że myślą, że dopóki świat trwa, wszystko jest w porządku.

Na swój sposób jest w tym coś niezwykle zdrowego. Bycie częścią tego było dość skłaniające do myślenia. Mimo to trudno było zrozumieć, dlaczego nie naprawiają niczego, co tego potrzebuje.

Na przykład zniszczony most lub jakieś ubrania wiszące na laserze. Wydaje się, że Laotańczycy nie mają sensu ulepszać lub nawet rozwijać rzeczy, o ile mogą być używane. Most jest załatany razem z kilkoma deskami, które nie pasują stylem i rozmiarem do innych .. Ale działa i można się z nim uporać - choć z trudem.

A ubrania, cóż, trochę dziwnie wiszą na ciele. Dzieje się tak za sprawą dużej dziury z boku i dużej ilości przeciągniętych szwów, ale mimo to nadaje się do użytku, więc po co ją wyrzucać? Miałem wiele takich doświadczeń z rzeczami, które były zniszczone.

Wywołało to przemyślenia na temat naszej „kultury używania i wyrzucania” oraz żądania dotyczące materialnej części naszej egzystencji.

Powolna łódź na rzece Mekong

Świetnym sposobem na zanurzenie się w relaksującym stylu życia Laotańczyków jest pływanie powolną łodzią po rzece Mekong. Zdecydowanie warto tego doświadczyć podczas wycieczki do Laosu. Zarezerwuj na to kilka dni i pozwól zielonemu i górzystemu krajobrazowi wsunąć się w siatkówkę.

Mekong to tylko jedna z wielu rzek w Laosie. Kraj jest bardzo zachęcający do podróżowania nimi, ponieważ drogi są często złe. Jednocześnie można zobaczyć fantastyczny krajobraz kraju, przez który wiją się rzeki. Szczególnie w północnej części kraju występuje gęsta dżungla i zalesione góry.

W kilku miejscach najpiękniejsze wapienne klify wznoszą się pionowo z pól ryżowych jak np Wietnam i południe Chiny.

Podróżowałem wzdłuż Mekongu od Luang Prabang na północy w stronę granicy Tajlandia. Łodzie są łodziami pasażerskimi, więc po drodze zatrzymują się w wielu małych odległych wioskach. Tutaj możesz także uzyskać wgląd w życie w „odległym Laosie”. Na pokładzie było nas prawdopodobnie 15-20 osób i było mnóstwo miejsca, aby cieszyć się widokiem.

Po drodze spotkasz łodzie towarowe i rybaków oraz zobaczysz, jak miejscowi oczyszczają i uprawiają ziemię. Jest tuż nad brzegiem rzeki z kukurydzą, trzciną cukrową i warzywami. Na tych obrzeżach żyje wiele mniejszości etnicznych. Żyją częściowo odizolowani od reszty laotańskiej społeczności w miastach.

Zdania co do liczby mniejszości są podzielone, ale liczba ta prawdopodobnie wynosi około 50. Niektórzy mieszkali w Laosie od zawsze, podczas gdy inni imigrowali w ciągu ostatnich setek lat z powodu wojny i prześladowań politycznych w swoich pierwotnych ojczyznach w Laosie. Chiny i Tybet.

Ci ludzie żyją w małych wioskach, mówią własnymi językami i wymieniają się z innymi poprzez barter.

Podróż do Laosu: patchworkowa kołdra populacji

Podczas podróży po kraju poznajesz wiele różnych grup etnicznych Laosu. Niektórzy żyją na nizinach, a inni na wyżynach, w zależności od ich kultury. Największą grupę stanowią Lao Lum, ludzie nizinni, których spotyka się najczęściej.

Stanowią ponad połowę populacji i zazwyczaj stanowią większość w miastach, gdzie toczy się bardziej nowoczesne życie.

Z drugiej strony, niektóre mniej zaludnione grupy, takie jak lud Akha, żyją w bardzo odległych górach. Uprawiają ryż na zboczach i hodują bawoły, kurczaki i świnie.

Tutaj kobiety nadal noszą tradycyjne ciemne bawełniane garnitury. Składają się z delikatnego haftu i noszą ładne nakrycie głowy z przyczepioną dużą liczbą srebrnych monet.

Monety kołyszą się podczas chodzenia i muszą trzymać złe duchy z dala od ich twarzy. Przy wjeździe do ich wiosek przechodzi się przez „bramę oddechu”, której pod żadnym pozorem nie wolno dotykać.

Brama symbolizuje przejście pomiędzy światem duchowym i ludzkim i tym samym wskazuje, że lud Akha, podobnie jak inne mniejszości etniczne, jest animistą, praktykuje kult przodków i wypędza złe duchy za pośrednictwem miejskiego szamana.

W wiosce, którą odwiedziłem, szamanka siedziała z chustą na głowie pod domem na słupach i kołysała się w tę iz powrotem, podczas gdy intonowała kilka słów, aby rozwiać chorobę występującą w rodzinie w domu.

Życie bliżej cywilizacji

W ciągu ostatnich 20 lat rząd zrobił wiele, aby mniejszości etniczne przeniosły się z gór i osiedliły na nizinach. Rząd chce, aby żyli bliżej możliwości edukacyjnych dla swoich dzieci i systemu opieki zdrowotnej, a także brali czynny udział w budowaniu nowoczesnego Laosu.

Wiele ludów, takich jak Hmong, Khmu i Yao, widzi korzyści płynące z nowego życia bliżej cywilizacji. Mają dużo lepsze domy, pracę w miastach i lepsze finanse.

Kiedy przejeżdżasz rowerem po ich wioskach, widzisz, że noszą zachodnie ubrania, mają telewizory, czystą wodę i motocykle, a coraz więcej osób decyduje się na budowanie domów z kamienia i betonu.

Rząd zapewnia bezpłatną wodę pitną ich wioskom, gdy przeprowadzają się na niziny, a także energię elektryczną za jedną dziesiątą ceny, jaką Laos płaci w miastach.

Ludzie ci zachowują części swojej pierwotnej kultury, wydając przyjęcia i odprawiając rytuały związane z narodzinami, ślubami i pogrzebami, a jednocześnie przyjmują bardziej nowoczesne życie w zgodzie z resztą świata i globalizacją, co w większości przypadków działa pozytywnie.

Wielu z nich to niezwykle wykwalifikowani rzemieślnicy, którzy przesiadują na targowiskach w większych miastach i sprzedają swoje towary. Dowiedzieli się, za czym szaleją turyści z Zachodu.

Zrozumieli, że jeśli chcą sprzedawać, muszą produkować piękne szaliki, zabawne buty, t-shirty z nadrukiem i luźne bawełniane spodnie, a także piękną biżuterię według naszego gustu. W ten sposób rozwijają swój asortyment i kontynuują życie jako rzemieślnicy.

Luang Prabang, najpiękniejsze miasto Azji

Luang Prabang to najpiękniejsze i najbardziej przytulne miasto w Azji, jakie dotychczas odwiedziłem. Szczególnie stare miasto jest niezwykle zachęcające i na szczęście zachowane UNESCO ze względu na szereg zabytkowych domów, świątyń i klasztorów.

Miasto jest dobrze utrzymane, wiele budynków odnowionych, a do tego są czyste ulice i zaułki, ponieważ remont wydaje się nienaganny. Wiele jest zbudowanych na dwóch piętrach w fuzji francuskiego stylu kolonialnego i architektury laotańskiej z zakrzywionymi ceglanymi dachami.

Centrum charakteryzują krużganki z drewna tekowego pomalowane na głębokie odcienie czerwieni i czerni, ozdobione wieloma drobnymi wzorami w kolorze złota i złoconych pagód. Dzielnica położona jest w najbardziej oddalonej części półwyspu, otoczonego przez dwie spotykające się rzeki: Mekong i Nam Khan.

Kilka starych domów jest obecnie gustownie urządzonych, a hotele i restauracje utrzymane są w starym stylu. Mieszkał tu król aż do obalenia monarchii, można tu zwiedzać rezydencję rodziny królewskiej, w której obecnie mieści się doskonałe muzeum.

Podróż do Laosu: proste życie

Wiele rodzin laotańskich wysyła swoich chłopców na pewien czas do klasztorów buddyjskich. Tutaj otrzymują wykształcenie, wyżywienie i zakwaterowanie. Wiele osób wybiera Luang Prabang, ponieważ miasto ma określoną wielkość i dużą liczbę klasztorów do wyboru z bogatymi tradycjami, które sięgają daleko w przeszłość.

Mnisi żyją z jałmużny, tak jak w pozostałej części Azji Południowo-Wschodniej i nie mogą posiadać niczego. Jeszcze przed wschodem słońca ulice w centrum są oświetlone charakterystycznymi pomarańczowymi szatami mnichów przechadzających się po mieście długimi, prostymi liniami z wyciągniętymi miskami z jedzeniem.

Miejscowi klękają na chodnikach i wkładają do misek ryż i inne produkty spożywcze, utrzymując w ten sposób bliską więź między świeckimi a przedstawicielami buddyzmu, tak ważną w tych krajach.

Luang Prabang to wspaniałe miejsce po prostu być. Wędrowałem między wieloma kawiarniami i restauracjami w mieście i lubiłem kupować rogaliki i dobrą kawę we francuskich kawiarniach oraz jeść wspaniałe lokalne potrawy, takie jak bawoły, lepki ryż i wodorosty z rzek.

Nad rzekami można spędzić godziny i po prostu popatrzeć na spokojny strumień rybaków i brunatną wodę lub wybrać się na rowerową przejażdżkę poza miasto do wiosek. Tutaj możesz odwiedzić rzemieślników, którzy zajmują się tkaniem jedwabiu i wytwarzaniem lamp z najpiękniejszego papieru, który robią z bambusa, liści morwy i różnych kwiatów, suszą i wciskają w strukturę papieru.

Liczne rynki w mieście przyciągają ludzi zarówno w dzień, jak i wieczorem. Tutaj spotkasz wielu rzemieślników, którzy sprzedają swoje towary. Jednocześnie ulice zamieniają się w otwarte kuchnie, w których siadamy razem na długich ławach i jemy zupę z makaronem, zieloną sałatkę z papai, smażoną kaczkę czy pikantne kiełbaski wieprzowe. Płukuje się po narodowej dumie, piwie lao.

Buddyzm i komunizm pod jednym dachem

Zanim przekroczyłem granicę z Kambodżą na dalekim południu i rozpocząłem podróż po kraju, postanowiłem dowiedzieć się, jak naród może być jednocześnie buddyjski i komunistyczny. Na pierwszy rzut oka wydaje się to nieco sprzeczne.

Zadałem pytanie Andrzejowi. Jest Australijczykiem, żonatym z Laosu. Spotkałem go jednego z pierwszych dni, a on mieszka i pracuje w tym kraju od 10 lat.

Andrew powiedział, że Laotańczycy są bardzo małymi komunistami. Ponadto są zbyt szczęśliwi na pieniądze. Powstaje konflikt interesów między rządem a czołowymi mnichami. Mnisi w większości przypadków mają ostatnie słowo, a zatem religia jest wyniesiona ponad politykę.

Według Andrzeja istnieją tylko 3 zasady życia, których należy przestrzegać, więc w Laosie żyjesz bez problemów. Po pierwsze, nigdy nie wolno krytykować rządu ani szkodzić mieniu rządowemu. To znaczy coś w przestrzeni publicznej lub w inny sposób wykazuje niezadowolenie z reżimu. Z drugiej strony, jeśli to zrobisz, wpadniesz w duże kłopoty.

Powiedział, że znany mu mężczyzna rozgniewał policję i został zastrzelony na miejscu na otwartej ulicy.

Po drugie, nie wolno też okazywać złości. Musisz się uśmiechać i przekupywać policję, jeśli Cię zatrzyma. Korupcja jest zatem żywa i ma się dobrze.

Ostatnia zasada jest taka, że ​​nie wolno całować i przytulać się w miejscach publicznych. Jednak zasada ta należy bardziej do buddyzmu, który uważa ją za niestosowną.

Podróż do Laosu: Zmieniający się kraj

Wybierając się na wycieczkę do Laosu, często zapominasz, że jesteś w kraju komunistycznym. Zaledwie 10 lat temu po ulicach spacerowało wielu żołnierzy. Rząd, który chce przyciągnąć turystów, zdał sobie sprawę, że nie wydaje się to sprzyjające. Dlatego dziś ukrywa się broń i wojsko.

Laos jest częścią ASEAN, odpowiedź Azji Południowo-Wschodniej wobec UE i bierze czynny udział w rozwoju współpracy w tym regionie. Kiedy podróżowałem, Laos był gospodarzem dużej konferencji ASEAN. Miało to miejsce w małej stolicy Wientian, liczącej zaledwie 300.000 XNUMX mieszkańców.

Kraje omówiły wytyczne nowej umowy handlowej na wzór unii gospodarczej w UE. Od 2015 r. handel transgraniczny musi być łatwiejszy. I otwórz więcej inwestycji zagranicznych między krajami. 

Obecnie Chiny są absolutnie największym partnerem handlowym tego kraju. Dzięki nowemu porozumieniu wpływy Chińczyków nie zmniejszą się. Chińczycy już sporo zainwestowali w północnej części kraju. Od 25 lat mogą dzierżawić duże obszary ziemi.

Obecnie karczują ogromne obszary lasów i sadzą ogromne plantacje kauczuku i bananów. Zatrudniają Laosu na plantacjach za niską płacę i jednocześnie ustalają cenę surowców.

Odwiedziłem niektóre z tych obszarów. Pracownicy lokalnych plantacji kauczuku powiedzieli, że kilogramowa cena kauczuku spadła w tym roku do jednej czwartej. Wynika to z faktu, że produkcja jest obecnie tak duża, po założeniu wielu nowych plantacji. Podążanie za krajem w nowej fazie, w którą wchodzą wraz ze wszystkimi innymi krajami ASEAN w najbliższej przyszłości, będzie ekscytujące.

Tak czy inaczej, Laos jest wspaniałym i pomijanym celem podróży w Azji Południowo-Wschodniej.

Miłej podróży do Laosu!

Musisz to zobaczyć podczas swojej podróży do Laosu

• Popłyń powolną łodzią w dół rzeki Mekong
• Odwiedź Luang Prabang, najpiękniejsze miasto Azji
• Zobacz wodospad Kuang Si i wykąp się w naturalnych basenach
• Odwiedź jeden z wielu rynków
• Poznaj piękne pola ryżowe i bujną przyrodę Laosu

---

Czy wiesz: oto 7 najlepszych miejsc przyrodniczych w Azji według milionów użytkowników Booking.com

7: Pai w północnej Tajlandii
6: Kota Kinabalu na Borneo w Malezji
Zdobądź natychmiast cyfry 1-5 zapisując się do newslettera i zajrzyj do maila powitalnego:

Zapisz się do newslettera już teraz i otrzymaj darmowego e-booka, wskazówki dotyczące podróży do Twoich ulubionych miejsc i wygraj nagrody podróżnicze

Biuletyn jest wysyłany kilka razy w miesiącu. Zobacz naszą politykę prywatności i zasady przetwarzania danych osobowych.

Pozostaw to pole puste, jeśli jesteś człowiekiem: