Pamir Highway: Highlights z Tadżykistanu jest napisany przez Lene Kohlhoff Rasmussen
Kurs w kierunku Tadżykistanu
W mojej długiej podróży Jedwabna droga gdybym dotarł do kirgiskiego miasta Osz. Tutaj miałem szczęście, że znalazłem się w naprawdę dobrym towarzystwie z kilkoma innymi indywidualnymi turystami: Ianem, Johnem i Sadafem. Wszyscy czworo planowaliśmy podróżować autostradą Pamir przez Tadżykistan, więc zgodziliśmy się wynająć kierowcę 4 × 4 na podróż z Sary-Tasz do Khorugh.
Zostaliśmy odebrani przez naszego kierowcę Tourota około dnia drogi na południe od Osz w kirgiskim przygranicznym mieście Sary-Tash, które jest niczym innym jak kilkoma rozrzuconymi domami położonymi wokół dużego skrzyżowania.
Po prawej stronie można dojechać do Irkeshtam, czyli jednego z dwóch przejść granicznych pomiędzy Kirgisistan og Kina Droga po lewej stronie to kontynuacja Pamir Highway do Tadżykistanu.
Wycieczka autostradą Pamir
Pamir Highway należała kiedyś do sieci szlaków karawan Jedwabnego Szlaku. Droga zaczyna się w Oszu w Kirgistanie, prowadzi dalej do Khorugh i dalej w kierunku Duszanbe w Tadżykistanie.
Pamir Highway otrzymała swoją nazwę, gdy droga została rozbudowana dla transportu samochodowego, ale tak nie jest autostrada w zachodnim sensie. Jezdnia jest tylko częściowo utwardzona i może grozić jej poważnym uszkodzeniem w miejscach, w których występują trzęsienia ziemi, osunięcia ziemi i lawiny. W zamian jest to jedna z najbardziej spektakularnych górskich tras na świecie.
Góry Pamir to jeden z wielu obszarów górskich, które szczycą się tym tytułem Tag świata. Nie bez powodu, bo tutaj znajdują się jedne z najwyższych szczytów poza Himalajami - między innymi góry o fajnych nazwach: Pik Kommunizma (7495 m) i Pik Lenin (7134 m).
Przez surowe i nierówne góry na początku Pamir Highway
Gdy zbliżaliśmy się do granicy, zielone i bujne góry Kirgistanu zostały zastąpione górskimi krajobrazami. Są nie tylko znacznie wyższe, ale także bardziej wytrzymałe, suche, nagie i surowe. Najwyższym punktem na trasie górskiej jest przełęcz Ak-Baital na 4655 m npm, gdzie pobiłem własny rekord wysokości.
Nasz pierwszy przystanek w Tadżykistanie był w wiosce Karakul, położonej nad górskim jeziorem o tej samej nazwie. Stąd był widok na ogrodzenie z drutu kolczastego na tle dużej, pustej ziemi niczyjej. Po drugiej stronie rozległej, górzystej ziemi niczyjej leży odległa chińska prowincja Xinjiang.
Jest całkiem jasne, że surowa natura odbiła się na architekturze. Domy nie wyglądały już jak małe kolorowe domki z drewnianymi okiennicami w oknach. Z drugiej strony były to zniszczone bielone domy z dużą ilością łuszczenia, które charakteryzowały niezbyt idylliczny obraz wsi.
Biedny i chropowaty zakątek w Karakul
Wszystko wydawało się surowe i surowe niczym otaczająca przyroda w jednym z najbardziej odległych i odizolowanych miejsc na świecie. Mieszkańcy wioski w Karakul doskonale wiedzą, gdzie znajduje się sklep spożywczy. Było też prawie pusto, więc szyldy reklamowe nie były potrzebne.
Wszystkie drzwi do domów były zamknięte, więc dopiero po dłuższych poszukiwaniach udało im się znaleźć mały sklep spożywczy z wyjątkowo ograniczonym asortymentem towarów na półkach.
Mały wybór w sklepie stanowiły słodycze, lizaki, napoje gazowane, ciastka i batony. Większość już dawno przekroczyła datę ostatniej sprzedaży. W sklepie dostępne były również inne praktyczne przedmioty, takie jak odzież dziecięca, szczotka do włosów, gumki i karty SIM do telefonów komórkowych. Ale zwykłej żywności - aw szczególności owoców i warzyw - należy szukać przez długi czas.
Jednak światowe organizacje humanitarne znalazły drogę do tego ubogiego w ługi zakamarka w pożywieniu i wierceniu studni, tak aby mieszkańcy wioski mogli sobie poradzić z najbardziej podstawowym sposobem przeżycia.
Pamir Highway i piękne góry
Jest to trudne miejsce, szczególnie zimą, kiedy temperatury sięgają około -40 stopni, a przełęcze są zamknięte. Miejsce to jest czasami całkowicie odcięte od reszty świata. Ludzie, którzy urodzili się i wychowali w tych odległych zakamarkach, dostają trochę twardego mleka z piersi. Jest i będzie jednym z takich miejsc na świecie, w którym tylko silni mężczyźni i kobiety są w stanie przetrwać.
Wycieczka przez Góry Pamiru była fantastycznie piękna z rozległymi lodowcami i wysokimi szczytami górskimi. Przecinają je głębokie, wąskie doliny z rzekami i strumieniami na niewyobrażalnie odludnym terenie.
Dalej autostradą Pamir, gdzie droga skręca w kierunku Korytarza Wachańskiego w Afganistanie, z Pakistanu nasuwa się pasmo górskie Hindukusz z jeszcze wyższymi i spektakularnymi górami.
Zatrzymaliśmy się, gdy po raz pierwszy ujrzeliśmy rzekę Pjandzj., który stanowi granicę wąskiego korytarza afgańskiego wachańskiego z Pakistanem z jednej strony i Tadżykistanem z drugiej.
Mały kawałek w grze o władzy
Korytarz Wachański to niewielki kawałek górzystej ziemi, który kiedyś został przydzielony Afganistanowi jako mały kawałek w wielkiej grze o władzę między Rosja og Zjednoczone Królestwo. Gra o władzę, która została nazwana Wielka grai która w rzeczywistości była pierwszą zimną wojną między Wschodem a Zachodem.
Były obecne wszystkie składniki zimnej wojny. Istnieli szpiedzy i kontrszpiedzy, marionetkowe państwa i rządy zagłady, które tworzyły zasłony dymne przed swoimi podejrzanymi interesami. Brakowało tylko małego czerwonego przycisku, który mógłby wywołać wojnę nuklearną.
Rosja zaanektowała terytorium Tadżykistanu, rozszerzając swoje terytorium aż do klejnotu koronnego Imperium Brytyjskiego, Indie. Aby uniknąć wspólnej granicy, Korytarz Wachański został przydzielony Afganistanowi w 1895 r. W rzeczywistości pozostał ogromną ziemią niczyją i buforem między dwoma wielkimi mocarstwami.
Gościnność w szyickim stylu wzdłuż Pamir Highway
Gdy po raz pierwszy ujrzeliśmy Afganistan po drugiej stronie rzeki, byliśmy gotowi do dalszej jazdy. Droga biegnie dalej wzdłuż rzeki Pjandzj, a pomiędzy nimi mogliśmy zobaczyć kilka dzikich wielbłądów pasących się po przeciwnej stronie brzegu w Afganistanie.
Krajobraz doliny jest znacznie bardziej bujny niż ten, który mijaliśmy w wyższych górach Pamiru. Wzdłuż drogi posadzono wiele topoli, za którymi znajdują się pola uprawne.
Zatrzymaliśmy się u mechanika w wiosce Vrang, kiedy Tourot powinien był załatać swoją oponę samochodową i wpompować trochę więcej powietrza do koła zapasowego po pierwszym przebiciu podczas podróży. To trochę trwało. Zamiast siedzieć i czekać, Tourot zasugerował, że możemy pójść do starego zabytku Budda-kolumna trochę dalej w dół Pamir Highway.
Jednak nigdy nie dotarliśmy do stupy Buddy, zanim jakiś mężczyzna zaprosił nas, byśmy go odwiedzili i zobaczyli jego dom. Dom Safara był typowym domem Pamiru, urządzonym zgodnie z wiarą szyicką, izmailici. Konstrukcje są więc przepełnione symboliką.
Centralną przestrzenią domu była duża kolumna z nabrzmiałymi obszarami wokół wszystkich czterech ścian. Nie było okien, ale pomieszczenie było oświetlane przez centralny świetlik, który nazywa się a czorchona.
Świetlik umieszczono pośrodku czterech koncentrycznych kwadratów w suficie, reprezentujących żywioły ziemi, powietrza, ognia i wody. W pokoju nie było żadnych mebli, ale na ścianach było mnóstwo dywanów i materacy. Nie tylko praktyczne, ale także kolorowe i dekoracyjne.
Wieczorem materace są rozkładane i łóżka rodziny są gotowe.
Z wizytą u dowódcy talibów
Zanim rozejrzeliśmy się po domu, weszła córka Safara z tacą herbaty i obowiązkową miską orzechów, słodyczy i cukierków. Kiedy Safar usłyszał, że Ian i Sadaf są inżynierami, jego twarz się rozjaśniła.
„Moja córka też chce zostać inżynierem. Musisz zobaczyć szkolny projekt, który zrobiła na lekcjach fizyki ”, powiedział i poprosił córkę, aby się dowiedziała. Potem przyszła z urządzeniem wykonanym z kartonów, kilku drutów, drewnianych patyczków, małych kawałków węża ogrodowego i kilku starych plastikowych puszek i butelek.
„To elektrownia wodna” – oznajmił z dumą i dodał akumulator samochodowy. Kiedy to nie pomogło, zastąpił go egzemplarzem ze swojej starej zardzewiałej Łady zaparkowanej na podjeździe.
To zadziałało, podobnie jak mała prowizoryczna elektrownia wodna po niewielkiej regulacji niektórych części.
Lokalny aktor
Następnie Safar znalazł album ze zdjęciami i pokazał nam wiele zdjęć z sesji filmowej.
„Kiedyś odegrałem dużą rolę we francuskim filmie o talibach, w którym grałem złego dowódcę talibów” - powiedział. Na zdjęciach mogliśmy zobaczyć, że on z dużą czarną brodą i turbanem wyglądał dość przekonująco i wyglądał jak książęcy wojownik afgański.
"Czy miałeś wiele linii?" Zapytałam.
- Tak, powinienem nauczyć się mówić je po francusku, ale nie miałem pojęcia, co oznaczają te słowa! Safar odpowiedział, szczerząc się.
Safar pokazał także zdjęcia swojej rodziny i siedmiorga dzieci. Dwóch najstarszych synów odbywa służbę wojskową, a najstarsze córki studiują w stolicy Duszanbe. Trójka najmłodszych dzieci nadal mieszka w domu i uczęszcza do szkoły we wsi.
Niesamowicie miło było odwiedzić Safar, a czas szybko zleciał i musieliśmy spieszyć się z powrotem, zanim Tourot zaczął się martwić, dokąd do cholery poszliśmy, żebyśmy mogli kontynuować naszą podróż Autostradą Pamirską.
Na zakupach na ziemi niczyjej
Do Iszkaszim dotarliśmy tuż przed zamknięciem sobotniego targu. Kiedy powstał Afgański Korytarz Wachański, kilka wiosek i koczownicy, którzy przypadkowo mieszkali w korytarzu, zostali całkowicie odizolowani i wciśnięci w góry.
Nadal tak żyją, ale w każdą sobotę rano mogą przejść przez most na małą wyspę na ziemi niczyjej, aby handlować z Tadżykami.
Aby wejść na rynek, musieliśmy najpierw oddać paszporty jednemu ze straży granicznej, zanim mogliśmy zostać zamknięci na ziemi niczyjej, aby przyjrzeć się handlowi granicznemu.
Lokalny targ przy autostradzie Pamir
Kupcy stopniowo zaczęli się pakować, ale wciąż mieli dużo czasu na pogawędkę z kilkoma zagranicznymi turystami. Afgańczycy byli niezmiernie podekscytowani spotkaniem z nami. Ich nienasycona ciekawość dała przedsmak tego, co czekało mnie dwa miesiące później, gdy samotnie podróżowałem po Afganistanie.
Na targu w ziemi niczyjej sprzedawano dywany, ciastka, ubrania, papierosy i wszelkiego rodzaju rupiecie - i być może kilka innych, bardziej podejrzanych transakcji. Następnie handlarze wrócili do kraju, z którego przybyli i być może spotkają się ponownie na środku granicy w następną sobotę.
Trzy nakłucia później i jeszcze bogatsza masa niezapomnianych wrażeń dotarliśmy do Khorugh. Kiedy później muszę podsumować, podróż autostradą Pamir była jedną z największych atrakcji mojej podróży.
Naprawdę udana wycieczka do Tadżykistanu.
Oto 7 atrakcji, które musisz zobaczyć będąc w Tadżykistanie
- Jezioro Iskanderkul
- Pamir Highway
- Bazar Khujand Panchshanbe
- Góry Fann
- Fort Hisora
- Parku Rudaków
- Muzeum Narodowe Tadżykistanu
Czy wiesz: oto 7 najlepszych miejsc przyrodniczych w Azji według milionów użytkowników Booking.com
7: Pai w północnej Tajlandii
6: Kota Kinabalu na Borneo w Malezji
Zdobądź natychmiast cyfry 1-5 zapisując się do newslettera i zajrzyj do maila powitalnego:
Oferty podróży do Ameryki Północnej znajdziesz tutaj
Oferty podróży do Oceanii znajdziesz tutaj
Oferty podróży do Azji znajdziesz tutaj
Oferty podróży do Ameryki Środkowej i Karaibów znajdziesz tutaj
Oferty podróży do Afryki znajdziesz tutaj
Oferty podróży do Ameryki Południowej znajdziesz tutaj
Oferty podróży do Europy znajdziesz tutaj
Dodaj komentarz